
Canın bir kere yandımı,bir kere oyuna geldin mi bitiyor hayata da insanlara da olan güvenin kalmıyor.güven olmadan ne kadar yaşanır onu da bilmiyorum, bilemiyorum..güven insanın yasam sigortasıdır..yasamak için tutunduğun dalların garantisidir..güven olmadan tutunduğun dalın ne kadar sağlam olduğu kimin umurundadır ki..Kuşku insanı yer bitirir..ne dost bırakır yanında ne arkadaş ne de sevgili..annen bile terk eder belki en son..belki de yeterince dürüstlük beklememeliyiz..bu herkesin yapabildiği bir şey değildir.Yaş 35 yolun yarısı ederken ben 22mde yolun %80ını aldım..yoruldum.hayattan hiç bir beklenti olamadan yaşanır mı ya da yaşanabilir mi şimdi onu öğreniyorum.daha ne kadar canım yanar..daha ne kadar sadece nefes alırım bilmek gerçekten çok zor..ve acı...!bekli de böle konuşmak için çok erken..eminim yasamak için yasadıklarımdan çok daha büyük acılar vardır,balkı onlarında tadına bakacam, baktırılacam...ama ne kadar önemi olur...
Ve o yüzden ben de diyorum ki: geçmişte yapılan kötülükleri affedin, unutmaya çalısın..Unutamadığınız takdirde ruhunuz acı çekecektir..sanırım ben unutmak yerine ruhumun acı çekmesini tercih ettim..belki unutmak ta aynı acıyı veriyordur..seçim sızın...sız olsaydınız hangisini seçerdiniz..unutmuş gibi mi yapardınız? yoksa acı çekmeye devam mı ederdiniz...?
Gamyükü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder